این من منم یا دیگری؟
به به عجب بازیگری!
یک دم کنم رفتگری
بار دگر کوزه گری
بعد می کنم رفوگری
نا کس غجب حیله گری
خنده کنی با دلبری
بوسی لب آن دیگری
میدی به بعدی گوهری
میگی فقط تو سروری
(هم خوبی هم بی پدری!)
(یک دم کثیف و بعد از آن چو گوهری)
حقا که هم بازیگری
هم نا کس و حیله گری
*اینم شعر نیست و دلنوشته معنا داره
دلم نیومد ننویسم هر چند شاعرش یکی دیگه باشه و شعرش رو برای یکی دیگه گفته باشه
اما چون الان این حس رو واقعا دارم تجربه می کنم می نویسم:
ای وای بر اسیری کز یاد رفته باشد در دام مانده باشد صیاد رفته باشد!
سهراب کجا رفتی؟
قایق تنهایی ات را ساختی؟
نمازت را خواندی؟
بعد از اذان باد،
به سراغت کسی آمد،
با سرعت یا به آرامی؟
سهراب تو کشتی رستم؟
یا رستم پسر خود را؟
ای وای سهراب جان
دوباره اشتباه شده در داستان
نه تو نه آن سهرابی
که گفته فردوسی:
رستم پسرش را
کشت در روز آفتابی
تو شاعر شعر عشق
نقاش اقاقی ها،
تو خانه دوست دانی
تو قایق عشق داری،
تو لایق شعر هایی
تو دوست *آنها*یی!
*این شعر نیست دلنوشته است.
*آنها کتاب شعر فاضل نظری است.